Druk, druk en nog eens druk- week 8
Blijf op de hoogte en volg Sharon
03 Mei 2015 | Israel, Jeruzalem
Hallo iedereen, weer een week voorbij.
Hoe langer ik hier ben hoe meer ik nog wil blijven. Ik voel mij hier veel beter in mijn vel, ik doe ook veel meer zelfstandig en dat is super leuk…echt een deel van het team...Allee nu een beetje over mijn stageweek.
Mijn eerste bevalling ging niet zo vlot. Het was mevrouw haar eerste kind en ik denk dat ze niet goed doorhad hoe ze moest persen. Het duurde een hele tijd voordat mevrouw bevallen was. Het hoofd stond al heel ver maar mevrouw perste totaal niet meer mee omdat ze pijn had. Haar epiduraal werkte niet zo goed en ze kreeg al twee keer bij. Wanneer zij al bijna drie uur op volledige ontsluiting was (ze laten een vrouw max. 3 uur op volledige ontsluiting staan) heb ik het haar heel duidelijk gemaakt dat ze nog 1 keer zeer hard moest persen want anders gingen de dokters met een vacuümpomp haar kindje eruit halen. Na een paar keer goed persen werd het hoofdje uiteindelijk geboren. Iedereen kwam de bevalling mee zien, er stonden zeker drie andere vroedvrouwen rond mij. Dat kwam omdat het kindje een sterrenkijker was. Ik dacht dat hij uiteindelijk toch ging draaien maar niet dus. Ik heb heel hard mijn best gedaan om te steunen zodat ze niet ging scheuren. Wanneer het hoofdje half uit was zorgde ik dat de vrouw stopte met persen(en in en uitademde) en heb ik het hoofdje verder ontwikkeld zodat ze niet ging scheuren. Het lukte, een gezond jongetje van 3.700 kg is na bijna drie uur persen eindelijk gekomen. Ze was NIET gescheurd en iedereen stond versteld! Ik was echt trots op mijzelf na deze bevalling. Mijn tweede bevalling van deze shift kan ik mij niet goed meer herinneren. Ik weet enkel dat het mevrouw haar eerste kind was en dat de bevalling zeer vlot is gegaan. Tijdens de volgende shiften heb ik 2 bevallingen van een 6e en 7e kind kunnen doen. Omdat de vrouw al bijna volledig was, hield ik haar zeer goed in het oog. Ik heb zo snel mogelijk mijn steriele handschoenen aangedaan om de en de bevalling te doen en dan de baby afgedroogd en verzorgd. De andere bevalling van het 6de kindje ging uiteraard even vlot. Dit is zeer tof om te doen. Mijn laatste bevalling was een zeer vlotte. Wanneer ik de verloskamer binnenkwam, zag ik een puilende vochtblaas. De vrouw was aan het persen. Het enige wat ik tegen de vrouw heb gezegd is dat ze rustig in en uit moet ademen. Wanneer ik mijn handschoenen aanhad, heeft de vroedvrouw meteen de vliezen gebroken. Ik vertelde de vrouw da ze mocht persen. De vrouw duwde heel goed waardoor de bevalling zeer vlot ging. Mevrouw heeft een paar keer moeten persen en het hoofdje was geboren. De rest volgde zeer snel. Mevrouw was niet gescheurd.
Op donderdag had een iets minder leuk geval. Een vrouw die zwanger was van haar 4e kind kwam na een algemene controle in de onderzoekzaal binnen omdat ze 6 cm ontsluiting en veel pijn had. Ze wou zeker het epidurale niet missen dus zette ik haar een infuus en gaf haar wat vloeistof. Ik zette de monitor aan en zocht de harttonen. De monitor stond op luid en iedereen in de kamer hoorde duidelijk de deceleratie. 70 slagen per minuut…iedereen werd stil in de kamer en keek naar de monitor. Ik voelde snel naar haar pols om te zien dat het zeker het kind harttonen waren en niet hare. Maar zelf na het saturatie meeting waren we zeker dat het haar kind haartonen waren. Het bleef zeker 4 minuten duren en de dokter beviel ons om toch nog te wachten. Ondertussen nam ik bloed bij de vrouw en wachtte ik af. Een epidurale was uitgesloten. De dokter onderzocht haar nogmaals (allee dokters assistent) en zei dat het nog altijd 6 cm ontsluiting was. De vrouw zag eruit alsof ze elke minuut kon bevallen. Ik vertrouwde dit niet helemaal. Wanneer de dokter de kamer buiten was vroeg ik of ik haar toch nog eens mocht onderzoeken. En ja ik had gelijk!!! Ze had volledig ontsluiting en was klaar om te persen. Ik riep de vroedvrouw met wie ik stond en liet haar weten dat ze heel snel ging bevallen. Na een paar keer persen is er een meisje geboren. De baby is er bijna letterlijk uitgevlogen. Ik denk dat ik mevrouw in totaal 1 uur heb gezien.
De rest van de week stond ik in de onderzoekzaal wat ook heel leuk is (zoals ik al in voige blogs vermeld heb). Ik kan niet geloven dat mijn stage al bijna voorbij is en dat ik al naar België terug kom. Ik moet nog
een beetje aan mijn bachelorproef werken en dan is het bijna officieel over.
Volgende week komt mijn vader op bezoek ik heb hem niet zo lang geleden gezien maar het is altijd leuk om toch nog iemand op bezoek te hebben.
Allee dat was het dan weer,
Tot volgende week!!
XOXO sharon
Hoe langer ik hier ben hoe meer ik nog wil blijven. Ik voel mij hier veel beter in mijn vel, ik doe ook veel meer zelfstandig en dat is super leuk…echt een deel van het team...Allee nu een beetje over mijn stageweek.
Mijn eerste bevalling ging niet zo vlot. Het was mevrouw haar eerste kind en ik denk dat ze niet goed doorhad hoe ze moest persen. Het duurde een hele tijd voordat mevrouw bevallen was. Het hoofd stond al heel ver maar mevrouw perste totaal niet meer mee omdat ze pijn had. Haar epiduraal werkte niet zo goed en ze kreeg al twee keer bij. Wanneer zij al bijna drie uur op volledige ontsluiting was (ze laten een vrouw max. 3 uur op volledige ontsluiting staan) heb ik het haar heel duidelijk gemaakt dat ze nog 1 keer zeer hard moest persen want anders gingen de dokters met een vacuümpomp haar kindje eruit halen. Na een paar keer goed persen werd het hoofdje uiteindelijk geboren. Iedereen kwam de bevalling mee zien, er stonden zeker drie andere vroedvrouwen rond mij. Dat kwam omdat het kindje een sterrenkijker was. Ik dacht dat hij uiteindelijk toch ging draaien maar niet dus. Ik heb heel hard mijn best gedaan om te steunen zodat ze niet ging scheuren. Wanneer het hoofdje half uit was zorgde ik dat de vrouw stopte met persen(en in en uitademde) en heb ik het hoofdje verder ontwikkeld zodat ze niet ging scheuren. Het lukte, een gezond jongetje van 3.700 kg is na bijna drie uur persen eindelijk gekomen. Ze was NIET gescheurd en iedereen stond versteld! Ik was echt trots op mijzelf na deze bevalling. Mijn tweede bevalling van deze shift kan ik mij niet goed meer herinneren. Ik weet enkel dat het mevrouw haar eerste kind was en dat de bevalling zeer vlot is gegaan. Tijdens de volgende shiften heb ik 2 bevallingen van een 6e en 7e kind kunnen doen. Omdat de vrouw al bijna volledig was, hield ik haar zeer goed in het oog. Ik heb zo snel mogelijk mijn steriele handschoenen aangedaan om de en de bevalling te doen en dan de baby afgedroogd en verzorgd. De andere bevalling van het 6de kindje ging uiteraard even vlot. Dit is zeer tof om te doen. Mijn laatste bevalling was een zeer vlotte. Wanneer ik de verloskamer binnenkwam, zag ik een puilende vochtblaas. De vrouw was aan het persen. Het enige wat ik tegen de vrouw heb gezegd is dat ze rustig in en uit moet ademen. Wanneer ik mijn handschoenen aanhad, heeft de vroedvrouw meteen de vliezen gebroken. Ik vertelde de vrouw da ze mocht persen. De vrouw duwde heel goed waardoor de bevalling zeer vlot ging. Mevrouw heeft een paar keer moeten persen en het hoofdje was geboren. De rest volgde zeer snel. Mevrouw was niet gescheurd.
Op donderdag had een iets minder leuk geval. Een vrouw die zwanger was van haar 4e kind kwam na een algemene controle in de onderzoekzaal binnen omdat ze 6 cm ontsluiting en veel pijn had. Ze wou zeker het epidurale niet missen dus zette ik haar een infuus en gaf haar wat vloeistof. Ik zette de monitor aan en zocht de harttonen. De monitor stond op luid en iedereen in de kamer hoorde duidelijk de deceleratie. 70 slagen per minuut…iedereen werd stil in de kamer en keek naar de monitor. Ik voelde snel naar haar pols om te zien dat het zeker het kind harttonen waren en niet hare. Maar zelf na het saturatie meeting waren we zeker dat het haar kind haartonen waren. Het bleef zeker 4 minuten duren en de dokter beviel ons om toch nog te wachten. Ondertussen nam ik bloed bij de vrouw en wachtte ik af. Een epidurale was uitgesloten. De dokter onderzocht haar nogmaals (allee dokters assistent) en zei dat het nog altijd 6 cm ontsluiting was. De vrouw zag eruit alsof ze elke minuut kon bevallen. Ik vertrouwde dit niet helemaal. Wanneer de dokter de kamer buiten was vroeg ik of ik haar toch nog eens mocht onderzoeken. En ja ik had gelijk!!! Ze had volledig ontsluiting en was klaar om te persen. Ik riep de vroedvrouw met wie ik stond en liet haar weten dat ze heel snel ging bevallen. Na een paar keer persen is er een meisje geboren. De baby is er bijna letterlijk uitgevlogen. Ik denk dat ik mevrouw in totaal 1 uur heb gezien.
De rest van de week stond ik in de onderzoekzaal wat ook heel leuk is (zoals ik al in voige blogs vermeld heb). Ik kan niet geloven dat mijn stage al bijna voorbij is en dat ik al naar België terug kom. Ik moet nog
een beetje aan mijn bachelorproef werken en dan is het bijna officieel over.
Volgende week komt mijn vader op bezoek ik heb hem niet zo lang geleden gezien maar het is altijd leuk om toch nog iemand op bezoek te hebben.
Allee dat was het dan weer,
Tot volgende week!!
XOXO sharon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
